Aardbevingen, Feijoa’s en The Hobbit
9 december 2012 - Wellington, Nieuw-Zeeland
Hallo allemaal,
Terwijl ik hier lekker in het zonnetje zit en mijn belevenissen aan het opschrijven ben, bekijk ik ook de witte winterfoto’s op Facebook en nu.nl, en eerlijk gezegd; daar geniet ik wel van (met name de combinatie van het kijken naar de winterfoto’s en het zitten in het zonnetje). Dat heeft overigens ook als bijeffect dat mijn interne klok enigszins van slag is. Het zien van kerstbomen en kerstversiering in combinatie met slippers (jandals in Kiwi-taal) is toch wel even een vreemde gewaarwording.
We zijn weer een paar weken verder en er staat wederom een update voor jullie klaar. Er valt ondertussen een heleboel te vertellen. Zo heb ik verdorie de grootste filmpremiere van het jaar gemist , heb ik een nieuwe liefde gevonden, heeft de skepticus in mij weer een nieuwe boost gehad en heb ik mijn eerste ‘echte’ aardbeving meegemaakt.
Allereerst die aardbeving; no worries. Geen slachtoffers, maar wel een beving met een magnitude van 5.8 op de schaal van Richter. Deze vond zaterdag ochtend plaats in de buurt van Rotorua, zo’n 400km ten noorden van Wellington. Een enorme afstand dus, maar ik werd die morgen rond half 8 toch wel even wakker van klapperende ramen en een trillend bed. Gelukkig zijn er geen slachtoffers en is er nauwelijks schade. Is wel even vreemd wakker worden! In Te Papa (hét nationale museum) hebben ze een afdeling die helemaal in het teken staat van aardbevingen. Daar hebben ze ook een hokje, ingericht als woonkamer, waar ze een aarbeving nabootsen. Hoewel dat goed was om te ervaren hoe een aardbeving voelt, is het toch wel even gek als je tijdens een echte aardbeving realiseert dat de grond aan het schudden is.
Daarnaast mijn nieuwe liefde, feijoa’s! Een fantastisch friszoete vrucht waar heerlijke smoothies mee gemaakt worden en ik kan de hele dag door wel feijoa-sap drinken. Helaas groeien deze vruchten alleen in subtropische gebieden, dus een plantje in de tuin van mijn ouders laten groeien zal er wel niet in zitten.
Vorig weekend heb ik met de rest van de familie Sinterklaas gevierd. Weliswaar op een iets andere manier dan dat we gewend zijn, maar het was bijzonder leuk om via Skype nog wat mee te krijgen van de Nederlandse feestdag. Ik werd uiteraard wel weer jaloers gemaakt met marsepein en pepernoten, maar ik kon op mijn beurt aardbeien met chocoladedip gaan eten.
Ruim anderhalve week geleden was de premiere van The Hobbit hier in Wellington. Helaas zat ik op dat moment in een tweedaagse vergadering in Porirua en kon niet verzuimen om naar de rode loper te gaan kijken. Was overigens ook geen beginnen aan geweest, aangezien mensen 8 uur van tevoren voor de dranghekken stonden.. Op de tweede dag mocht ik ook een bijdrage leveren aan de vergaderingen, die bestond uit het presenteren van twee vragenlijsten. Aansluitend stond ‘Fun’ op het programma, maar over de invulling daarvan valt te twisten. We begonnen namelijk met een vorm van alternatieve therapie, genaamd EFT (Emotional Freedom Techniques). Dat houdt het volgende in; bedenk een negatieve emotie of eigenschap van jezelf, raak daar behoorlijk gefrustreerd over, en zeg vervolgens “Ik accepteer mezelf helemaal ondanks [negatieve emotie]”. Terwijl je dit zegt, klop je op de tap-punten (de binnenkant van je wenkbrauw, onder je oog, op je hoofd, onder je lip, je sleutelbeen, de buitenkant van je hand, etc). Oftewel: terwijl je zegt “Ik accepteer mezelf”, krijg je een aframmeling in eigen persoon. Hoezo dubbele boodschap? In mijn optiek zijn blauwe plekken het enige dat deze ‘therapie’ met zich meebrengt.
Wat overigens heel grappig was om te zien, was hoe mijn collega’s enthousiast hun sleutelbenen begonnen te masseren en hun hoofd zaten te ‘betappen’ terwijl ze bevestigden dat ze zichzelf toch wel accepteerden. Meerdere personen kwamen terug met een roodgloeiende hals en verstrooid haar.. Hilarisch. Daarbij moet ik wel toegeven dat ik de effecten van sociale invloed, en misschien ook wel menselijk goedgelovigheid, ruim onderschat heb: het vereist slechts 1 persoon die beweert dat zoiets werkt, en een hele groep mensen gaat daarin mee.
Op stage gaat het allemaal goed. Ik heb mijn tussenevaluatie van mijn supervisoren hier mogen ontvangen en die was erg positief! Altijd leuk om te horen. Aankomende dinsdag is de officiële tussenevaluatie met mijn begeleidster uit Nederland via Skype.
Afgelopen vrijdag hebben we de signpost cursus afgesloten. Als bedankje kregen mijn supervisor en ik chocolade als bedankje.. valt bij mij natuurlijk nooit verkeerd!
Thuis gaat het gelukkig goed. Vorige week stond er op de website van de Ootmarsumse volleybalvereniging een stukje over het initiatief van meisjes A1 (Floortjes team) en hun trainer. Heel bijzonder, hartverwarmend en ik wil het jullie zeker niet onthouden. Bij deze dus nog eventjes de link voor de mensen die dit nog niet gelezen hebben: http://www.setup65.nl/?p=9013 .
Liefs, Anneloes
Leuk om weer eens wat van je te horen,je verhalen blijven boeiend!!
Lijkt me heel vreemd om kerst in de zomer te vieren,maar zeker een leuke ervaring.Fijn dat alles goed met je gaat en dat je ontzettend aan het genieten bent en met de studie alles goed gaat.
Hier ook alles goed alleen een beetje koud echt winter.
Wij wensen je dan ook een hele bijzondere Kerst en natuurlijk een heel goed 2013 toe!Veel succes nog en tot je volgende verhaal.
Lieve groeten Hennie en Christa
Waren we bang dat je met een kiwi thuis kwam, kom je opeens met een feijoa op de proppen. Hoe spreek je dat in vredesnaam uit?
In ieder geval plezierig te merken dat je de nuchterheid van je ouders hebt, maar eigenlijk wisten we dat al. Kus, mama
erg leuk om steeds je prachtige verhalen te lezen en te lezen dat je daar een mooie tijd hebt en veel nieuwe ervaringen opdoet. prachtig dat ook je studie/stage zo goed gaat. Ook ik dacht even dat je een kiwi aan de haak had geslagen, dat zou zo ver weg zijn, maar "gelukkig"is het maar een feijona waar je niet van af kunt blijven.
nog een heel fijne tijd daar en geniet ervan.
groeten Lida
Wat een leuke verhalen en wat doe je veel wereldwijsheid op. In je eerste reisblog voel je je nog beschaamd omdat je te laat bij de bijeenkomst aanwezig bent en nu vertel je dat op de maandag alleen de weekend belevenissen worden uitgewisseld. Ook vertelde je dat er enige spanning in het team bestond over de aanbesteding van werkzaamheden voor het komende jaar. Als ik jouw maandagochtend en vrijdagmiddagopmerkingen lees heb ik niet de indruk dat het systeem veel beter werkt als hier. Doe er wat aan, verander de mentaliteit, de Hollandse geest van Jan de Wit en Hans Brinker moet daar eens naar voren gebracht worden. Ik maak me er wel zorgen over of je wel genoeg van het land leert kennen, hier past meer een Nieuw-Zeelandse mentaliteit!
Het is raar om te weten dat jij naar het zomerseizoen gaat waar wij de grauwe dagen in de winter ervaren. Ik was tijdens het Sinterklaasfeest erg jaloers op jouw aardbeien terwijl ik met pepernoten zat maar misschien kunnen we elkaar de ogen weer uitsteken tijdens de Kerst. Jij bv op de surf-plank en wij in de bagger.Tot skype, Liefs, je vader
Weer een mooi verhaal,zeker weten mis je het Siepelstadse WEER niet. Maar je stuurt ons toch met je reisblog een zonnetje hier naartoe en daar geniet ik dan weer warm van.En wat leuk om via skype aanwezig te zijn met Klaas.Nog even volhouden en we zien je weer in ons heerlijk kikkerlandje.Dikke knuffel Juul
Heb weer genoten van je belevenissen. Je kunt het mooi vertellen...
Geniet maar van de vele mooie ervaringen,de bijzondere omgeving en het fijne weer! Het is hier momenteel koud en nat ....Over een week kunnen wij hier ook weer zeggen dat we weer naar de lente toe gaan! Anneloes ,een hele fijne tijd daar en tot schrijfs.
Oh ja, dat wil ik je nog even zeggen,Elsbeth en Coen zitten nu in het vliegtuig op weg naar Auckland...
Andrea.
Wij vinden het fijn dat we via internet kunnen meebeleven wat je zoal meemaàkt in NwZeeland,zoals een aardbeving en een nieuwe liefde(feijoa).
Ben je al aan het aftellen voor je terugkeer en heb je al heimwee naar het koude Nederland? Volgens je reisverslagen heb je het daar goed naar je zin en bovendien is het een leerzaam proces.
Met je vader gaat het goed .Hij is altijd positief en opgewekt. Het is een KANJER.
Wij wensen je daar fijne feestdagen en alle goeds toe in het nieuwe jaar.
Een knuffel van tante Bertha en oom Hans.
Eerst nog heel hartelijk dank voor de leuke kerstkaart! We zijn blij dat je het een leuk boek vindt, maar hopen dat je tussen kerst en Oud en nieuw (??) de gelegenheid krijgt om ook eens effe lekker door te lezen.
Als ik zo je verslagen lees, is er steeds van alles en nog wat te beleven daar in dat nieuwe Zeeland.
Lijkt me heerlijk al die nieuwe indrukken daar en on-ver-ge-telijk, juist omdat het allemaal zo anders is. Als je straks 80 bent zal je vast nog eens terug denken aan je feijoasapjes.
We zijn samen met jou trots op een mooie beoordeling, maar hadden dat ook stiekem wel verwacht, met jouw enthousiasme en werklust. En je Hollandse nuchterheid in casu de emotionele therapiesessies komt mij ook wel bekend voor... ik zou ook de giebels krijgen.
De sneeuw in Nederland is al weer gesmolten hoor, inmiddels zwiept de regen ons weer regelmatig om de oren. Mijn regenjas zit permanent in mijn fietstas. Geef mij ook maar de voetjes in het zonnetje met een 'pijpje' ernaast!
We wensen jou daar, ondanks het gemis van thuis, toch een bijzondere Kerst en een knallende Oudjaarsnacht.
Dikke kus,
Kristien&Dick
grappig om te zien dat jij met een leuk bekend groen flesje in de zon zit en wij op de skies hebben gestaan zondag. Zo te zien geniet je van je ervaringen! Ik wens je alvast hele fijne kerstdagen en een gelukkig 2013. Groetjes Carla Oudehand. ( hier heb je vroeger als stagiare mee gewerkt hahaha)